-
1 rozpalać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpalać się
-
2 rozpalać
impf ⇒ rozpalić* * *1. (-am, -asz); perf -ić; vt( ogień) to light; (uczucia, zapał) to kindle2. vi* * *ipf.rozpalić pf.1. (= rozniecać ogień) start, kindle, light; rozpalić ognisko make l. build a fire; rozpalić w piecu light the stove.2. (= podsycać) kindle, stir up; rozpalać nadzieję inspire l. stir up hope.3. (= rozżarzać) heat up.4. (= ożywiać) excite, stir up; rozpalać czyjąś wyobraźnię fire sb's imagination.5. (= podniecić) heat up, turn on.ipf.rozpalić się pf.1. (= zapalać się) start burning, catch (on) fire.2. (= wzmagać się) flare up, flare out.3. (= rozżarzać się) heat up.4. (= ożywiać się) become excited, liven up; dyskusja się rozpaliła discussion became heated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpalać
-
3 rozpal|ić
pf — rozpal|ać impf Ⅰ vt 1. (rozniecić ogień) to kindle- rozpalić ognisko to light a bonfire- rozpalić w piecu/pod kuchnią to light the fire in the stove/in the (kitchen) range2. (nadać blask) to light up- słońce rozpaliło niebo złotym blaskiem the sun filled the sky with a golden glow3. (silnie rozgrzać) to heat- rozpalić metal do czerwoności to heat metal red hot4. przen. (ożywić, podniecić) to kindle- rozpalić wyobraźnię to kindle a. fire the imagination- rozpalić umysły to fire people’s enthusiasm- rozpalić entuzjazm to whip up enthusiasmⅡ rozpalić się — rozpalać się 1. (zapłonąć dużym płomieniem) to flame up- ogień szybko się rozpalił the fire quickly flamed up2. przen. (wzmóc się) to intensify- bitwa rozpalała się coraz bardziej the battle intensified3. (rozbłysnąć na czerwono, żółto) to flame- niebo rozpaliło się czerwonym blaskiem the sky flamed red4. (nagrzać się) to flush- policzki rozpaliły się jej rumieńcem her cheeks turned a. went red5. przen. (ożywić się) to liven up- dyskusja rozpalała się coraz bardziej the discussion grew more and more livelyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpal|ić
-
4 nie|cić
impf Ⅰ vt książk. 1. (rozpalać) to kindle- niecić ogień/ognisko to kindle a fire/campfire ⇒ rozniecić2. (wywoływać) to stir up, to rouse- niecić zamieszki/bunt to stir up riots/a revolt- niecić nadzieję/radość to kindle hope/joy ⇒ rozniecićⅡ niecić się poet. [świt] to break; [zorza] to glow- już niecił się brzask dawn was breaking ⇒ rozniecić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nie|cić
-
5 gniew
m sgt (G gniewu) anger, rage- gwałtowny/nagły/ślepy gniew unbridled/sudden/blind anger a. rage- napad/wybuch gniewu a fit/an outburst of anger a. rage- w gniewie in anger- ogarnięty gniewem overhelmed by anger- budzić/rozpalać (czyjś) gniew a. gniew (w kimś) to rouse/stir up sb’s anger- czuć/okazywać gniew to feel/show anger- trząść się z gniewu to quiver with rage- kipieć gniewem to be seething (with anger)- pałać a. płonąć gniewem to be burning with anger- wpaść w gniew to get angry, to fly into a rage- wybuchnąć gniewem to explode with anger a. to lose one’s temper- wyładować swój gniew to vent one’s anger- hamować/tłumić gniew to contain/swallow one’s anger- powstrzymywać gniew to keep one’s temper- gniew na kogoś/coś anger at sb/sth, rage against sb/sth- gniew bogów the wrath of the gods* * *anger, wrathwpadać (wpaść perf) w gniew — to fly into a rage, to flare up
* * *mi1. (= złość) anger; wybuch gniewu fit of anger; tłumić w sobie gniew hold back one's anger; wpaść w gniew fall into a fit of anger; wprawić kogoś w gniew make sb furious; wybuchnąć l. unieść się gniewem explode with l. in anger.2. (= kłótnia) feud.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gniew
См. также в других словарях:
rozpalać się – rozpalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stopniowo zaczynać palić się coraz intensywniej, zajmować się coraz większym płomieniem, zapalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sucha trawa rozpaliła się błyskawicznie. Ognisko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpalaćam, rozpalaća, rozpalaćają, rozpalaćany {{/stl 8}}– rozpalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozpalaćlę, rozpalaćli, rozpalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, żarzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się jasno, lecz bez płomienia; dopalać się, tlić, gorzeć (o węglu, drewnie); rozpalać się do czerwoności wskutek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żarzyć się — ndk VIb, żarzy się, żarzył się 1. «palić się bez płomienia świecąc jasnym blaskiem, rozpalać się do czerwoności pod wpływem wysokich temperatur» Żelazo żarzy się w palenisku. Zgarnąć żarzące się węgle. W mroku żarzyły się ogniki papierosów. 2.… … Słownik języka polskiego
rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… … Słownik języka polskiego
niecić — ndk VIa, niecićcę, niecićcisz, niecićnieć, niecićcił, niecićcony książk. «powodować powstawanie ognia; rozpalać, zapalać, rozniecać» Niecić ogień, ognisko. przen. «wzniecać, wzbudzać, powodować» Niecić nadzieję, radość. Niecić bunt. niecić się… … Słownik języka polskiego
kuchnia — ż I, DCMs. kuchniani; lm D. kuchniani (kuchniachen) 1. «pomieszczenie z piecem kuchennym lub odpowiednim urządzeniem do gotowania» Mała, ciasna kuchnia. Dwa pokoje z kuchnią. ∆ Ślepa kuchnia «kuchnia bez okna na zewnątrz» ◊ pot. Znać coś,… … Słownik języka polskiego
patriotyzm — m IV, D. u, Ms. patriotyzmzmie, blm «miłość ojczyzny, własnego narodu połączona z gotowością ofiar dla nich» Niekłamany, prawdziwy, szczery, gorący patriotyzm. Budzić, rozpalać patriotyzm. ∆ Patriotyzm regionalny, lokalny «przywiązanie do… … Słownik języka polskiego
nalepa — ż IV, CMs. nalepapie; lm D. nalepaep «w dawnych domach wiejskich: część pieca, na której się wygrzewano i na której można było rozpalać ogień; przypiecek» … Słownik języka polskiego
niecić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, niecićcę, niecićci, nieć, niecićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować zapalenie się, powstanie ognia; rozpalać, rozniecać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niecić ognisko. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozniecać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozniecaćam, rozniecaća, rozniecaćają, rozniecaćany {{/stl 8}}– rozniecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozniecaćcę, rozniecaćci, rozniecaćnieć, rozniecaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień